All good things come to an end!

Na ons gezellige etentje in het Hilton, kunnen we gelukkig weer lekker uitslapen. Raad heeft geregeld dat om 13uur kunnen uitchecken bij ons hotel en dat we dan vertrekken naar Amman. Dat betekent dat we rustig wakker worden, rustig ontbijten, en nog even lekker gaan zwemmen. Lieke pakt ondertussen alle spullen weer bij elkaar en Wouter leest een boekje. De kids verfrissen nog even heerlijk in de prachtige zwembaden bij ons hotel. Ook de andere kids komen er op een gegeven moment bij, dus het is gezelligheid alom.

We lopen nog een laatste rondje door Aqaba en halen nog wat laatste spulletjes (o.a. lunch) voor onze trip. Na het uitchecken rijden we om 13:00uur richting Amman. Eerst rijden we langs het koninklijk paleis in Aqaba (de koning heeft er 3, waarvan 2 in Amman) wat je het beste herkent aan een dozijn militairen + voertuigen in en om het paleis. Ook zien we het vliegveld van Aqaba nog liggen. We rijden op terugweg langs de grens met Israel dus we hebben ook constant zicht op de grens en de bewaking hiervan. Ondanks de goede verstandhouding tussen Jordanie en Israel is er wel veel beveiliging rond de grens, met name vanwege de vele "gasten", zoals ze in Jordanie worden genoeomd (vluchtelingen zouden wij zeggen). Ongeveer 5 van de 12 miljoen inwoners van Jordanie zijn gasten. Gesproken over "opvang in de regio"...

We stoppen een paar keer onderweg voor toilet, en wat koffie stops. Tevens stoppen we een paar keer voor een Kodak momentje (met name langs de dode zee). We zien het zout op de rotsen zitten wat de stenen erg wit kleurt. Ook zien we een paar keer een dam die Jordanie gebruikt om het schaarse water dat er is in goede banen te leiden. Door de wintertijd wordt het nu al rond 17:00uur donker, wat best bizar vroeg is. 

We komen in Amman aan (inwoneraantal: 5 miljoen!) en rijden eerst naar ons restaurant. We komen in een heel mooi en groot restaurant waar we met zijn allen plaatsnemen. Raad heeft weer alles geregeld dus we hoeven alleen nog maar tussen 3 menu's te kiezen en de rest wordt klaargezet. Het eten is weer heerlijk en super origineel (voor ons dan). We hebben dus een hele gezellige laatste avondmaal met elkaar. Tevens overhandigen we Raad een afscheidscadeautje namens de groep. Hij heeft ons geweldig naar de mooiste plekjes van Jordanie geloodst en we kunnen met zekerheid zeggen dat, zonder hem, de reis een heel stuk minder speciaal en leuk was geweest. Echte meerwaarde dus!!!

Na het avondeten rijdt de bus ons naar hetzelfde hotel dat we al eerder hadden in Amman (eerste nacht). We kennen het hier dus nog. We krijgen helaas voor het eerst 2 kamers naast elkaar zonder tussendeur. Omdat we ook maar 1 pasje hebben, besluiten we een matras van de ene kamer naar de andere te slepen en de jongens bij ons te laten slapen. Plek zat en wel zo fijn. We gaan snel slapen want de wekker staat om half 6! Wel geven we nog even "knuffeltje" aan Raad want hij gaat ons hier verlaten.

Na een ontbijt met alleen Nederlanders (normaal start het ontbijt pas om half 7 dus het is speciaal voor de Nederlnaders geregeld dat het eerder kan, uiteraard door Raad) stappen we in de bus en worden we naar het vliegveld gebracht. Daar wordt alles omtrent het visum weer door Djoser geregeld en we hoeven dus alleen maar even in te checken en onze bagage te dumpen. In de rij voor de bagage inleveren, valt er ineens een man tegen Lieke aan. Hij heeft, wat lijkt op, een epilepsie aanval en ligt zeker een kwartier op de grond. Gelukkig zijn er meteen allerlei mensen bij die hem helpen, maar de jongens schrokken er wel even van.

We drinken allemaal nog even iets bij de Starbucks. Wij willen even onze dinars opmaken, dus rekenen precies uit wat we moeten betalen. Echter blijkt belasting er niet bij te zitten, dus moeten ineens nog 1 dinar 20 extra betalen. Dat kan gewoon via de pin, maar de man achter mij (totaal vreemde) staat erop dat hij het betaalt. Echt super aardig en het is ook wel echt herkenbaar gedrag van de mensen hier. Ze zijn echt super behulpzaam en gul.

Jordanie was echt een prachtig land en de mensen super aardig. Elke dag was er weer iets onwijs bijzonder te zien hier en te beleven. En tot slot: onze groep was ontzettend gezellig. Alles bij elkaar was dit een vakantie om nooit te vergeten! Shukran habibis!