Catlins
3 januari 2015 - Chaslands, Nieuw-Zeeland
We laten Te Anau achter ons en vertrekken via Manapouri en Invercargill over de southern scenic route richting de Catlins. We zien vlak voor we bij Invercargill komen Steward Island liggen. Na een redelijk lange route (de southern scenic route is duidelijk niet de kortste/snelste route) komen we bij onze plaats van bestemming namelijk McLean falls in Chaslands. Nadat we ingecheckt hebben in het holliday park besluiten we direct de wandeling naar de waterval te gaan maken. Op het bordje staat dat je er 45 minuten over doet om bij de watervallen te komen. We nemen twee rugdragers mee maar laten Lucas eerst zelf lopen om te kijken hoe ver we komen zonder hem te hoeven tillen.
Vol enthousiasme beginnen we aan de route. Het is een aardig klimmetje maar Lucas houdt de pas er goed in. Hij is dol op watervallen dus dat helpt!
Eenmaal bij de waterval kun je via rotsen omhoog klimmen en klauteren en zo nog dichterbij de waterval komen. Dit wil Lucas graag dus we proberen omhoog te klimmen. Gelukkig zijn er hier veel behulpzame mensen en redden we het om via de rotsen omhoog te klimmen. En dat met rugdrager en al!
Na wat foto's lopen we het hele stuk weer terug en zijn we in minder dan 45 minuten weer terug bij de camper. Het knapste is nog wel dat lucas alles helemaal zelf gelopen heeft.
Bij de receptie vertelde de receptioniste dat na 17.30 uur we naar de Cathedral Caves konden lopen. Dit zijn grotten aan het strand die vanwege eb en vloed maar beperkt bereikbaar zijn. Ze waren nu van 17.30 tot 19.30 toegankelijk. Wij stonden om 17.30 uur in de rij om dat naartoe te mogen lopen. We houden dezelfde strategie aan als naar de waterval. Twee rugdragers mee maar eerst kijken hoe ver Lucas zelf kan lopen. We lopen eerst een flinke berg af waarna we nog een flink stuk over het strand moeten lopen voor we bij de caves komen. Wat een machtig gezicht! Gigantische grotten waar we helemaal doorheen lopen. Als we er doorheen gelopen zijn zie je ook meteen waarom het maar beperkt toegankelijk is. Het water staat al aan onze voeten. We lopen weer rustig terug. Lucas gaat niet meer zo snel en wordt voortdurend afgeleid door mooie schelpen, steentjes en stokjes (zijn voornaamste speelgoed deze vakantie).
We beginnen aan de klim omhoog wat een flinke wandeling is zeker met Lucas die wederom het hele stuk zelf loopt. Wat een kanjer want het was echt niet gemakkelijk, zeker niet met zijn kleine beentjes.
Na de wandeling gaan we lekker spaghetti eten en speelt Lucas nog even met twee Engelse/ Nieuw Zeelandse (?) meisjes. Daarna een rustig avondje in de camper.
De volgende dag gaan we naar de Purakaunui falls. Stuk kleinere waterval dan die van gisteren maar desalniettemin ook heel mooi.
Vervolgens rijden we door naar Roaring bay in de hoop daar pinguïns te zien maar helaas hebben we er geen gezien.
Dan maar doorrijden naar Dunedin waar we vandaag en morgen zullen verblijven. Daar zijn ook pinguïns dus hopelijk hebben we daar meer geluk.
Vol enthousiasme beginnen we aan de route. Het is een aardig klimmetje maar Lucas houdt de pas er goed in. Hij is dol op watervallen dus dat helpt!
Eenmaal bij de waterval kun je via rotsen omhoog klimmen en klauteren en zo nog dichterbij de waterval komen. Dit wil Lucas graag dus we proberen omhoog te klimmen. Gelukkig zijn er hier veel behulpzame mensen en redden we het om via de rotsen omhoog te klimmen. En dat met rugdrager en al!
Na wat foto's lopen we het hele stuk weer terug en zijn we in minder dan 45 minuten weer terug bij de camper. Het knapste is nog wel dat lucas alles helemaal zelf gelopen heeft.
Bij de receptie vertelde de receptioniste dat na 17.30 uur we naar de Cathedral Caves konden lopen. Dit zijn grotten aan het strand die vanwege eb en vloed maar beperkt bereikbaar zijn. Ze waren nu van 17.30 tot 19.30 toegankelijk. Wij stonden om 17.30 uur in de rij om dat naartoe te mogen lopen. We houden dezelfde strategie aan als naar de waterval. Twee rugdragers mee maar eerst kijken hoe ver Lucas zelf kan lopen. We lopen eerst een flinke berg af waarna we nog een flink stuk over het strand moeten lopen voor we bij de caves komen. Wat een machtig gezicht! Gigantische grotten waar we helemaal doorheen lopen. Als we er doorheen gelopen zijn zie je ook meteen waarom het maar beperkt toegankelijk is. Het water staat al aan onze voeten. We lopen weer rustig terug. Lucas gaat niet meer zo snel en wordt voortdurend afgeleid door mooie schelpen, steentjes en stokjes (zijn voornaamste speelgoed deze vakantie).
We beginnen aan de klim omhoog wat een flinke wandeling is zeker met Lucas die wederom het hele stuk zelf loopt. Wat een kanjer want het was echt niet gemakkelijk, zeker niet met zijn kleine beentjes.
Na de wandeling gaan we lekker spaghetti eten en speelt Lucas nog even met twee Engelse/ Nieuw Zeelandse (?) meisjes. Daarna een rustig avondje in de camper.
De volgende dag gaan we naar de Purakaunui falls. Stuk kleinere waterval dan die van gisteren maar desalniettemin ook heel mooi.
Vervolgens rijden we door naar Roaring bay in de hoop daar pinguïns te zien maar helaas hebben we er geen gezien.
Dan maar doorrijden naar Dunedin waar we vandaag en morgen zullen verblijven. Daar zijn ook pinguïns dus hopelijk hebben we daar meer geluk.
