Lovina here we come....
23 augustus 2016 - Dencarik, Indonesië
De laatste dag in Ubud is iets anders verlopen dan we bedacht hadden.
We begonnen de dag met nog even dag zeggen tegen de aapjes. We zagen baby-aapjes borstvoeding krijgen en de apen elkaar op luizen onderzoeken. Met name Lucas genoot volop. Toby heeft in de ochtend vaak een beetje een ochtendhumeur. Daarom besloten we om niet te lang in het apenbos te blijven. Op de terugweg zagen we apen zwemmen in een vijvertje. Dat vonden de kids beide fantastisch!
Eenmaal uit het park zagen we nog een aapje. Deze klom op Lieke en greep in het zij vakje van haar cameratas naar een klein flesje ranja wat daar nog zat. Oeps....waren we vergeten dat die daar zat. De aap beet het flesje al snel open en kneep erin. De ranja spoot eruit en de aap schrok zich rot. Maar al snel proefde hij het en was het flesje zo leeg.
Aangezien Toby dorst had besloten we wat te gaan drinken. De weg loopt wat omhoog en we zagen al snel een gezellig tentje om wat te drinken. En daar gebeurde het.
Ze hebben hier in Bali veel eettentjes zonder ramen. Zo ook in dit tentje. Toby ging bij het raam kijken en voor we het doorhadden dat hij dat deed, viel hij op de grond. Ongeveer 1/1,2 meter omlaag op zijn hoofd op de stoep. OUTCH!
Toby begon gelukkig direct heel hard te huilen. Wouter sprong uit het raam en Lieke remde naar buiten. Hij had allemaal haaruitval maar in eerste instantie zagen we niets. Pas later zagen we een flinke bult net bij zijn haargrens. Een Franse arts zag hem vallen en kwam ons tips geven wat te doen. Na de wondjes verzorgen en wat drinken kreeg Lucas hem weer aan het lachen. We besloten terug naar het hotel te gaan om Toby even te laten rusten. Onderweg viel hij al in slaap. Na een half uur hebben we hem wakker gemaakt en hij was nog steeds helder, dat stelde gerust. Na nog even relaxen zijn we gaan zwemmen en lunchen bij het zwembad. Aan het eind van de dag zijn we nog ff gaan shoppen, cocktails drinken en eten. Op tijd naar bed want de volgende dag was een reisdag.
In de ochtend heeft Wouter een taxi geregeld en zijn we naar Lovina gereden. Onderweg gestopt bij een mooi uitzicht en een tempel in het water. Onze villa bleek alleen helemaal niet in Lovina zelf te zijn maar een stuk erbuiten. In Dencarik Buleleng Banjar. Het duurde daardoor dus even voor we het gevonden hadden. We hebben een prachtige villa van 2 verdiepingen met 2 slaapkamers, 2 badkamers, een privé zwembad en biljart ruimte. Daarbij zit een aantal personeelsleden bij namelijk: een gastvrouw, tuinman en beveiliger. Hoe RELAX! De gastvrouw is boodschappen gaan doen en regelt alles voor ons. De Kids zijn meteen gaan zwemmen tot het eten klaar was. Daarna ff naar het strand (2 minuten lopen!). Het strand is hier zwart. Dat ziet er heel maf uit. Nu zitten we lekker te relaxen in onze woonkamer (open) met uitzicht op de tuin en het zwembad. Alvast welterusten!
We begonnen de dag met nog even dag zeggen tegen de aapjes. We zagen baby-aapjes borstvoeding krijgen en de apen elkaar op luizen onderzoeken. Met name Lucas genoot volop. Toby heeft in de ochtend vaak een beetje een ochtendhumeur. Daarom besloten we om niet te lang in het apenbos te blijven. Op de terugweg zagen we apen zwemmen in een vijvertje. Dat vonden de kids beide fantastisch!
Eenmaal uit het park zagen we nog een aapje. Deze klom op Lieke en greep in het zij vakje van haar cameratas naar een klein flesje ranja wat daar nog zat. Oeps....waren we vergeten dat die daar zat. De aap beet het flesje al snel open en kneep erin. De ranja spoot eruit en de aap schrok zich rot. Maar al snel proefde hij het en was het flesje zo leeg.
Aangezien Toby dorst had besloten we wat te gaan drinken. De weg loopt wat omhoog en we zagen al snel een gezellig tentje om wat te drinken. En daar gebeurde het.
Ze hebben hier in Bali veel eettentjes zonder ramen. Zo ook in dit tentje. Toby ging bij het raam kijken en voor we het doorhadden dat hij dat deed, viel hij op de grond. Ongeveer 1/1,2 meter omlaag op zijn hoofd op de stoep. OUTCH!
Toby begon gelukkig direct heel hard te huilen. Wouter sprong uit het raam en Lieke remde naar buiten. Hij had allemaal haaruitval maar in eerste instantie zagen we niets. Pas later zagen we een flinke bult net bij zijn haargrens. Een Franse arts zag hem vallen en kwam ons tips geven wat te doen. Na de wondjes verzorgen en wat drinken kreeg Lucas hem weer aan het lachen. We besloten terug naar het hotel te gaan om Toby even te laten rusten. Onderweg viel hij al in slaap. Na een half uur hebben we hem wakker gemaakt en hij was nog steeds helder, dat stelde gerust. Na nog even relaxen zijn we gaan zwemmen en lunchen bij het zwembad. Aan het eind van de dag zijn we nog ff gaan shoppen, cocktails drinken en eten. Op tijd naar bed want de volgende dag was een reisdag.
In de ochtend heeft Wouter een taxi geregeld en zijn we naar Lovina gereden. Onderweg gestopt bij een mooi uitzicht en een tempel in het water. Onze villa bleek alleen helemaal niet in Lovina zelf te zijn maar een stuk erbuiten. In Dencarik Buleleng Banjar. Het duurde daardoor dus even voor we het gevonden hadden. We hebben een prachtige villa van 2 verdiepingen met 2 slaapkamers, 2 badkamers, een privé zwembad en biljart ruimte. Daarbij zit een aantal personeelsleden bij namelijk: een gastvrouw, tuinman en beveiliger. Hoe RELAX! De gastvrouw is boodschappen gaan doen en regelt alles voor ons. De Kids zijn meteen gaan zwemmen tot het eten klaar was. Daarna ff naar het strand (2 minuten lopen!). Het strand is hier zwart. Dat ziet er heel maf uit. Nu zitten we lekker te relaxen in onze woonkamer (open) met uitzicht op de tuin en het zwembad. Alvast welterusten!
Het ziet er allemaal weer fantastisch uit.
De schommel,dat zwembad en die brug is dat prive?
Dikke knuffel voor iedereen.
Dat alles is privé inderdaad. De ons zwembad schommel en dat bruggetje. Prachtige tuin. We hebben ook nog een buiten douche.
Het enige nadeel is dat lucas en Toby samen op een kamer hier aan de andere kant vd woonkamer liggen. Daardoor kunnen we ze niet goed horen. Bovendien hebben we ze (voor de zekerheid) opgesloten in die kamer en dat voelt gek. Terwijl dit privé terrein is en de poort dicht zit en er security rond loopt. Maar toch, blijft een gek idee.